Oyun, uzun yıllar çocukların fazla enerjilerini harcadıkları, yaramazlık yapmasını engelleyen ve taklit etme ihtiyacını gideren bir yol olarak düşünülürken, günümüzde birçok uzman tarafından bir “öğrenme” yolu olarak değerlendirilmektedir. Oyun, hem çocukların hem de yetişkinlerin en doğal öğrenme ortamıdır ve hiç kimsenin öğretemeyeceği konuları kendi deneyimleri ile öğrenmelerine olanak sağlar.
Birey, oyun yolu ile deneyim kazanır. Yaşam için gerekli olan bilgi, beceri ve davranışları oyun esnasında öğrenir ya da önceden öğrendiği bilgileri ortaya koyar.
Oyun esnasında birey, çevre ile etkileşime girer. Bu etkileşim sırasında birey;
- düşünmeye,
- bilgi edinmeye,
- deneyim kazanmaya,
- paylaşmaya,
- birlikte çalışmaya,
- yaşamın rollerini anlamaya,
- değerlendirme yapmaya,
- hayal gücünü kullanmaya,
- alternatif seçenekleri görmeye,
- problemleri çözmeye,
- strateji oluşturmaya ve
- son kararı vermeye çalışır.
Aynı zamanda oyun, soyut yaşantıları somuta indirgemede etkili olur. Özetle, bir “öğrenme laboratuarı” olarak da adlandırabileceğimiz öğrenme oyunlarının bireye yaptığı katkılar çok fazladır.
Öğrenme oyunlarının bireye sağladığı yararlardan bazıları:
-Bireylerin yaşamlarını etkileyen fakat göz önünde bulundurmadıkları farklı rolleri görmek,
-Karmaşık durum veya problemler karşısında strateji oluşturma ve çözüme dayalı fikirler üretebilmek,
-Bir sonraki adımı görebilmek (Analitik düşünme),
-Diğer bireylerin hakları ve yaşamdaki rolleri hakkında daha duyarlı hale gelmek,
-Farklı karakterlerdeki bireylerle birlikte çalışmak, paylaşmak, sıra almak, iletişim kurmak ve farklı fikirlere saygılı olmak.
Yorumlar
Yorum Gönder